Η Γερακίνα και το πηγάδι. Θεατρικό

Ένα θεατρικό, όχι τυχαίο. Ένα θεατρικό βασισμένο σε ένα παραμύθι: «Της Γερακίνας το πηγάδι».
Ξεκίνησα να διαβάζω πρώτα το θεατρικό και μετά το παραμύθι. Λίγο ανάποδα. Κεντρικό θέμα στην όλη δομή του έργου ο έρωτας.
Ένα στοιχείο που το συναντάμε συχνά σε διηγήματα, μυθιστορήματα, λαϊκούς μύθους και
παραμύθια. Το συναίσθημα που διακατέχει απλούς ανθρώπους, χωρικούς, αλλά και άρχοντες, βασιλείς και πολιτικούς σε οποιαδήποτε εποχή. Γιατί το συναίσθημα δεν γνωρίζει τόπο, μήτε εποχή. Δεν έχει χρώμα, ούτε ηλικία. Δεν υπάρχει αρχή, ούτε και τέλος. Απλά σε καθοδηγεί, πλημμυρίζει τη σκέψη και όλο σου το είναι.
Βασικά στοιχεία του έργου: γρήγορη πλοκή και ρόλοι που σε ξαφνιάζουν ευχάριστα. Λόγος ευθύς, απλός, που συνδέει τη γλώσσα του χτες και του σήμερα. Πρωταγωνιστές: δύο νέα παιδιά με διαφορετική καταγωγή, η βασιλοπούλα και ο χωρικός. Αυτή η διαφορά θα είναι αρκετή να σταθεί εμπόδιο στον έρωτα των δύο νέων; Οι αντιλήψεις της εποχής θα σβήσουν το πάθος της πρώτης νεανικής αγάπης;