Εισαγωγή στη Βιοοργανική Χημεία και τη Χημική Βιολογία

Tο βιβλίο αυτό αποτελεί για τον αναγνώστη έναν οδηγό για να κατανοήσει τη σύνθεση και τη λειτουργία των μορίων που συνιστούν τα ζωντανά κύτταρα. Για να αντιμετωπίσουμε τη χημική βιολογία−ένα πεδίο τεραστίου πλάτους και βάθους−όπως αυτή συνεχίζει να επεκτείνεται και να εξελίσσεται, επικεντρωνόμαστε στην οργανική χημεία των βιοολιγομερών. Τα βιοολιγομερή είναι υπεύθυνα για κάθε κύρια λειτουργία του κυττάρου, συμπεριλαμβανομένων του ελέγχου, της επικοινωνίας και της παραγωγής. Το κεντρικό δόγμα της μοριακής βιολογίας λειτουργεί ως μία οργανωτική αρχή για τους φοιτητές που ξεκινούν την περιήγησή τους σε αυτά τα μόρια. Ξεκινώντας από το επίπεδο των γονιδίων και προχωρώντας μέσα από κάθε τάξη βιοολιγομερών−το DNA, το RNA, τις πρωτεΐνες, τις γλυκάνες, τα πολυκετίδια και τα τερπένια−μελετούμε τη χημεία τους, τη δομή τους και τις αλληλεπιδράσεις τους με άλλα μόρια. Τελικά, επιστρέφουμε στο αντικείμενο του χημικού ελέγχου πάνω στην γονιδιακή έκφραση. Παρόλο που η πλειονότητα των μελετών κατά τη διάρκεια της προηγούμενης χιλιετίας βασίζονταν σε οργανισμούς μοντέλα, εμείς επικεντρωνόμαστε όσο είναι δυνατόν στα ανθρώπινα κύτταρα.

Η Εισαγωγή στη Βιοοργανική Χημεία και τη Χημική Βιολογία έχει γραφτεί για προχωρημένους προπτυχιακούς φοιτητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές που έχουν συμπληρώσει έναν χρόνο μελέτης οργανικής χημείας. Δε θεωρείται απαραίτητο ένα αρχικό επίπεδο γνώσεων στη βιολογία, αλλά μία κάποια εξοικείωση με αυτήν θα είναι ευεργετική. Το βιβλίο είναι επίσης κατάλληλο για προχωρημένους φοιτητές των επιστημών υγείας. Μία σειρά από μαθήματα χημικής βιολογίας που διδάσκουμε στο University of California, μας ενέπνευσε στη δημιουργία αυτού του βιβλίου. Κάθε φοιτητής στα μαθήματά μας μιλά μία κοινή γλώσσα−την οργανική χημεία−αλλά δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένα βιβλίο που να παρέχει μία ικανοποιητική περιγραφή του κυττάρου στο επίπεδο των ατόμων, των δεσμών και των μηχανισμών με βέλη ώθησης. Ξεκινώντας με θεμελιώδεις και απλές αρχές, το βιβλίο αυτό εισάγει σταδιακά την πολυπλοκότητα, μέσα από τις ενότητες και τα κεφάλαιά του. Για το προπτυχιακό μάθημα, απλά παραλείπουμε τα πιο προχωρημένα θέματα τόσο σε ότι αφορά τη μελέτη όσο και τις διαλέξεις. Αυτός ο σχεδιασμός προσφέρει ευελιξία στην κάλυψη της ύλης, ανάλογα με τη διάρκεια της διδασκαλίας και το επίπεδο του φοιτητή.